Nu de vakantie achter de rug is,( ok, de kids hebben nog 2
weken vakantie maar dit is voor mij dus extra hard werken… Ik tel de dagen dat
ze weer naar school mogen!), het huis inmiddels als thuis voelt en de
verhuisdozen verdwenen, tijd om het sociale leven op te pakken.
Houston is de thuisbasis voor veel (olie gerelateerde)
bedrijven. Het aantal expats dat hier woont en werkt is dan ook enorm. De diversiteit
aan nationaliteiten is geweldig! Zo stond Lars vanochtend op het voetbalveld
met jongens uit Amerika, Engeland, Bolivia, Venezuela en Colombia. En dan merk
je dat het er niet toe doet welke taal je spreekt, de bal spreekt wel voor je!
(en het fijnste is dat je kan aanmoedigen in je eigen taal, niemand die er iets
van begrijpt, behalve je eigen zoon, die vervolgens een boos gebaar naar je maakt,
dat dan oeps, wel weer universeel is….)
En toch, ondanks al die nationaliteiten, maak je toch het
makkelijkste contact met je eigen taalgenoten. Niet dat de taal een barrière
is, maar de Hollandse mentaliteit en gezelligheid, even bij iemand binnenwippen
voor een bakkie koffie, is toch wel kenmerkend voor ons. Zo heb ik de afgelopen
week aan de lopende band gezellige vrouwen met kids over de vloer gehad,
uiteraard om te polsen wat voor soort mensen wij nou eigenlijk zijn en om te
kunnen oordelen wiens huis er nou eigenlijk leuker / groter is… (en ok, wij
hebben niet het grootste huis, maar toch zeker wel het leukste..;-) idem voor
de mensen die er in wonen..). Nee, alle gekheid op een stokje, stuk voor stuk leuke meiden waar ik zeker
vaker een bakkie koffie (of thee) mee zal doen! (of een wijntje, martini-tje of
frozen m???) Het duizelde Ronald wel aan het eind van de week met alle namen en
bijbehorende achtergrond info en ik geloof ook dat hij het allemaal wel prima vindt.
(Al merkte hij wel op dat met al dat koffiedrinken, het huishouden er ook niet
echt op vooruit gaat…. Ach laat ik het zo zeggen, gezelligheid kent geen tijd!).
Gelukkig heb ik voor de komende 2 weken nog wat speelafspraken met vriendjes en
vriendinnetjes gemaakt en zijn de meesten nu terug van vakantie, dus hoef ik me
wat minder zorgen te maken over het entertainen van de kids en misschien heb ik
dan iets meer tijd voor het huishouden…, ok, ik zeg misschien ….
Over de kids gesproken. Inmiddels is Lars begonnen met voetballen
bij zijn nieuwe club. Het is nog een beetje wennen zowel voor hem als voor ons.
Het niveau is lastig te vergelijken met dat in Kloetinge. Niet alleen de manier
van voetballen is anders, er wordt hier volgens Lars meer ‘ge-ego-d’ (individueel
voetbal in plaats van team) maar ja, hij moet ze ook nog leren kennen en zij hem, daarnaast zijn de omstandigheden ook compleet
anders. Lars heeft dit weekend meegedaan aan een toernooi (er werd op 16 velden
gespeeld…) waarbij hij midden op de middag bij 40gr Celcius een wedstrijd moest
spelen. Niet alleen is het dan belachelijk warm, ook het veld is knoeperd hard.
Na 15 minuten zagen we al dat dit hem niet zou worden. Ondanks dat er extra
drinkpauzes werden ingelast, was dit toch echt te warm voor Lars en was hij er
na 2x25 minuten gewoon ziek van. Het arme ventje zat er compleet door. Het
toernooi werd gespeeld over 2 dagen en de 2e dag gelukkig op een voor de
voetbal prettiger tijdstip, 8 uur ’s-Ochtends, maar helaas voor ons betekende
dat dus de wekker om 06 uur op zondagochtend…. Lars was wat voorzichtig in
aanvang bij deze wedstrijd, maar nadat hij door had dat het een stuk koeler
was, liet hij zich weer van zijn beste kant zien en kwam hij grijnzend na 2 goals en 4 assists het veld af. De
competitie start hier over 2 weken, ik hoop voor hem dat de temperaturen dan
iets prettiger zullen zijn…
Onze Mats is sinds de vakantie van de luiers af! Vraag me
niet hoe dat is gelukt.., maar laat ik het zo zeggen: de aanhouder wint! Niet altijd
is dat even gemakkelijk, want zoals jullie weten, zijn we hier in Houston veel
onderweg en niet altijd heb je dan snel een wc binnen bereik… Dus heb ik het
potje nu maar standaard in de auto liggen, zodat als de nood dan erg hoog is….
Isa begint langzaam ook haar draai te vinden. In het nieuwe
schooljaar zitten er 7 nederlandse meiden in haar jaar en 1 nederlandse jongen
(ach gossie, arme jongen ;-). 1 van de meiden woont zelfs bij ons om de hoek en
heeft ze afgelopen week ontmoet. Volgende week heeft ze haar eerste
slaapfeestje en meerdere speelafspraken. Je snapt dat ze al zin heeft om weer naar
school te gaan.
Ronald heeft zijn draai op het werk ook al helemaal
gevonden. Z’n agenda raakt steeds voller, maar ik krijg de indruk dat hij
lekker op zijn plek zit. De afgelopen week kon hij ook even gezellig een biertje
drinken met wat collega’s die over waren gekomen uit Nederland.
Kortom, het gaat goed met de Goetheer5!En verder:
-
nog 4 weken en dan komen opa en oma en Judith op
bezoek, we zijn de dagen al aan het aftellen!
-
Nog 11 weken en dan komen een paar vriendinnetjes
van mij gezellig shoppen
-
Nog 4,5 maand en dan komen we weer een frikandel
speciaal halen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten