Zittend in de koele airco met een ijskoude cola, tijd om deeerste week te omschrijven.
De reis verliep boven verwachting. Het inchecken duurde ietswat langer met 12 stuks bagage (ex handbagage). Overigens best handig watoudere kinderen om 3 karretjes op schiphol rond te rijden :-). Ook de travelmate, de wieltjes voor onder het autostoeltje, is een absolute aanrader! Geengeleur met het autostoeltje en een losse buggy, maar beide in 1. De buggy isuiteraard wel meegekomen, maar op de bagage band (bagagestuk nr 12).
De vlucht zelf viel me ook alles mee. Mats was zo moe vanalle indrukken en de korte nacht ervoor in vd Valk, dat hij bij het taxiën naarde startbaan al in dromenland was en de eerste 2 uur lekker sliep. De overigeuren hebben we heel wat keren rondjes door het vliegtuig gelopen. Al snel hadhij sjans met een 2 jarig meisje en samen hebben ze wat afgerend! Isa en Larsvonden met name het entertainment systeem uitermate interessant, dus die hebbenwe amper gezien en gehoord.
Ook de douane ging voor Amerikaanse begrippen super snel.Binnen een half uur stonden we bij de bagageband, waar we overigens nog 3kwartier moesten wachten voordat we alle 12 stuks weer terug hadden. Inmiddelswaren we al 14 uur onderweg en hadden vooral Isa en Lars wat moeite om hunvermoeidheid verborgen te houden. Gelukkig zaten we snel in het shuttle servicetaxibusje en konden we onderweg naar ons huisje.
Tja en dan denk je, lekker Houston Texas, zonnetje….. maarniets is minder waar, het was noodweer! Geen zon te bekennen en om 14.00uur ’s-middagsleek het wel nacht. Ok, tropisch buitje gaat zo weer over, nee,het werd steeds heftiger, bliksem, regen noem het maar op en tegen de tijd datwe bij het appartement aankwamen 45 minuten later, was het zelfs zo erg dat erzelfs hagel bij zat. We hebben uit noodzaak zelfs nog 15 minuten in de taximoeten zitten omdat we er simpelweg niet uit konden…
Gelukkig duurde dit maar 1 dag, want de volgende ochtendwerden we getrakteerd op een heerlijk zonnetje en een temperatuur van 75F, 23C.Het is hier momenteel erg koel voor de tijd van het jaar. De afgelopen dagenwas het ’s-Ochtends zelfs maar 50F, 10C. Gelukkig warmt de zon alles snel op,zodat het ’s-middags erg aangenaam is. Wel grappig om te zien dat terwijl wijlekker in onze korte broek rondlopen er mensen in hun winterjas lopen.
Het tijdsverschil van -/-7 uur hebben we eigenlijk alleen deeerste 2 dagen goed gemerkt. Om 03.30 zaten we al televisie te kijken enspelletjes te doen, niet gek want voor ons gevoel was het natuurlijk al 10.30.Door de kids meteen qua eten en naar bed gaan in de nieuwe tijdzone tetrekken, zijn we allemaal binnen 5 dagen in het goede ritme gekomen. Wel zofijn want anders zijn de dagen wel erg lang en de kinderen echt niet meer zogezellig (en niet alleen de kinderen…). Isa smokkelde af en toe wel door om 19uur ‘nog even een boekje in bed te lezen’ en vervolgens als een blok in slaapte vallen, maar onze vroege vogel slaapt inmiddels ook tot 06.30! Ook Mats doethet erg goed, al moesten we hem ‘s-middags wel wreed uit dromeland halen…
Ons appartement is heerlijk, 3 slaapkamers met ditobadkamers, een knusse woonkamer en eetkamer en keuken MET Amerikaanse koelkast!(lekker hoor die ijsblokjes;-). Het is voor de kinderen even wennen dat weonderburen hebben, we hebben ze nog niet gezien (gelukkig) maar ik heb hetvermoeden dat ze absoluut weten dat wij er zijn… Verder heeft het complex een erg mooi zwembad,waar we vaak de enigen zijn die er gebruik van maken. Er wonen veel werkendestellen en weinig kinderen. Maar prima voor de eerste maanden.
Het gebied waar we wonen staat goed bekend. (Elrigeparkway) Dit is ook wel te merken aan de groenaanleg en de winkels in ditgebied. Voor Ronald is het ideaal, die zit binnen 10 minuten achter zijn nieuwebureau. We hebben een grote goede supermarkt naast de deur, dus gelukkig hoefik nog niet voor alles de auto te pakken. Ook de afstanden vallen me op ditmoment nog alles mee. Buiten de spits om zijn we binnen 20 minuten op school ende leuke shopping malls (niet onbelangrijk ;-) zijn binnen een kwartier goedaan te rijden.
Over rijden gesproken, de discussie tussen Ronald en mijzelfover welke auto we hier moeten gaan kopen is losgebarsten. Ok, eerlijk iseerlijk, alles wat we kiezen is natuurlijk al een enorme stap als je een FordjeKa gewend bent, maar tjonge, wat een gave coole enorme auto’s rijden er hier.We rijden nu in een spiksplinternieuwe Nissan Pathfinder, gehuurd weliswaar,maar ook zeker een kanshebber. Ondanks dat hij GROOT is, rijdt hij ergcomfortabel…, dan heb je natuurlijk nog de nieuwe Ford Explorer, of de.. achlaat ik de discussie maar niet hier gaan voeren, jullie horen het wel wat hetgeworden is… Laten we eerst maar eens ons Texas drivers license gaan halen (enik had ooit gezworen NOOIT meer een rijexamen te doen… ai..).
De kinderen hebben inmiddels kennis gemaakt met hun nieuweschool. We hebben een rondleiding gehad en ze hebben even snel een kijkje inhun klas mogen nemen. Isa heeft 2 Nederlandse kinderen in de klas, een jongen Maxen een meisje Lucy. Lucy wordt in de eerste weken Isa’s buddy en zal haarwegwijs maken. Lars heeft wel 4 Nederlandse kinderen in zijn klas, die al wekenzitten te springen om zijn komst. Ik verwacht dan ook dat ze snel in de groepzullen worden opgenomen. De uniformen zal wel even wennen zijn, vooral de niethippe schoenen (mét witte sokken) werden niet geheel enthousiast ontvangen…maar ja, iedereen loopt ermee zullen we maar denken…
De komende week is een spannende, de kids gaan dan naarschool, Ronald kan zijn social security nummer halen (en dan doen we pas ‘echt’mee, mijn eerste koffiedate staat gepland en gaat de zoektocht naar een leukhuis beginnen. Genoeg stof om volgende week over verder te schrijven…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten